Verkooptechniek

Op een wonderschone zaterdagmorgen trokken wij naar een autodealer, vol verwachting klopten onze hartjes. In autowonderland troffen wij een verkoper die ons vriendelijk bejegende: jong, welwillend… en enigszins aarzelend. Wij meldden nog even rond te willen kijken en hij gaf ons die kans. Maar er verscheen al snel een tweede verkoper ten tonele, met een heel andere uitstraling. Zijn blik was ervaren, het inschatten van zijn klanten (wij) ging snel en vooral geroutineerd. Wij waren, voor we het wisten, ingedeeld in klantencategorie C2, o.i.d. ‘We willen eerst even rondkijken’ bleek ontoereikend, eerder bemoedigend: autodeuren gingen open en kofferbakken bleken zeer ruim, ja ze verrasten ons in hoge mate. Toen liep de 1e verkoper voorbij en dat had hij beter niet kunnen doen. Hij kreeg ervan langs, daar lustten de honden geen brood van! De man met de ervaring liet alle verkooptechnieken varen en luchtte grondig zijn hart. Tussendoor meldde hij even: ‘hij loopt hier stage!’ en ging verder in de stijl van een hevig verontwaardigde bevelhebber uit Romeinse dagen, je voelde de dreiging van het Colosseum. Met open monden keken we toe en krompen ineen, er bleek nogal wat te schorten aan de verkooptechniek van deze stagiaire. Slechte heelmeesters maken stinkende wonden, maar deze schoolmeester bleek daar zelf een slachtoffer van te zijn. Verbleekt en schuifelend verplaatsten we ons naar een schuilplaats, achter een van de pronkstukken die in principe eventueel als vluchtauto zouden kunnen dienen… Het hielp niet. We hoorden hem bassen: “…je kunt maar één klant helpen, niet twee tegelijk, je maakt het af, je loopt niet weg!” De jongen maakte een geluid, zijn schouders zaten onder zijn oorlellen en hij vertrok schichtig richting klant. Nu kwam de eigenaar onze kant weer op, de woede kon je van zijn gezicht schrapen. Met vergrote pupillen keken we hem aan. Hij schatte ons opnieuw in: categorie Z, verloren! Hij deed geen moeite meer, toen we vragen stelden gaf hij zuunigjes antwoord. Ook hier sprak de ervaring: dit draai ik niet meer terug! Klopt! We zaten zo weer in de auto, onderweg naar een andere dealer, daar hoopten we in ieder geval niet de stagebegeleider aan te treffen. Naast onze auto stond een gammel fietsje tegen de muur, ongetwijfeld van de aanstormende salesman, nu waarschijnlijk in gedachten naarstig op zoek naar een andere toekomst…