Toontaal
Moedertaal, wartaal, standaardtaal, vreemde taal, duidelijke taal, kindertaal, gebarentaal, onze taal, streektaal, spreektaal, schrijftaal, vaktaal, metataal en… toontaal. Een toontaal is een taal waarin woorden voorkomen die alleen door uitspraakvariatie van betekenis verschillen. (Officieel: een betekenisdragend verschil in toonhoogte) Een toontaal is een veel voorkomend verschijnsel, er zijn erg veel toontalen op de wereld, met China als koploper. In het Nederlands taalgebied kennen we ook een toontaal, het Limburgs.
Voorbeelden:
ing wèèch en inge wèèg, een week en een weg, waarbij de ch of de g naar de dominantietaal zijn gespeld.Het eerste woord spreek je korter uit dan het tweede.
ein bein, twieë bein, een been, twee benen. Dit geldt voor veel meervoudsvormen in Limburgse dialecten. Het tweede woord spreek je uit met een stijgende klank.
joa, joa: gaan en ja. Deze woorden spreek je uit alsof er twee lettergrepen staan, waarbij in de tweede betekenis je het woord in de eerste lettergreep langgerekt uitspreekt.
Bie en bie: bie = een bij (insect). Spreek uit als biej.
bie = bij (van bijvoorbeeld dichtbij). Spreek uit als ‘bie(ie)’ met een duidelijk verlengde ie-klank.
Scriptor, thuis in onze taal
Related Posts
Briljant: de allerbeste taalclichés én de nieuwe Dikke Van Dale →
Spreken of Schrijven →
Leesbaarheid →
